จากอดีตกาลไม่มีใครทราบแน่ชัดถึงประวัติที่มาตั้งถิ่นฐานในพื้นที่นี้ ทราบเพียงว่าสมัยที่วัฒนธรรมล้านนากำลังรุ่งเรืองมีชาย 3 คนที่ทุกคนเรียกสรรพานามนำหน้าว่าท้าว คือท้าวบุญเรือง ท้าวฝายู ท้าวคำวัง แต่ไม่ทราบว่าใครเป็นพี่เป็นน้องทั้งสามคน ได้ร้างถิ่นฐานโดยกำหนดให้แยกกันอยู่จากเหนือมาใต้ โดยทางทิศใต้ คือท้าวผายู ส่วนกลางเป็นถิ่นฐานของบ้านท้าวบุญเรือง และใต้สุดคือถิ่นฐานของท้าวคำวัง เมื่อถิ่นฐานมั่นคง ทั้ง 3 ต่างก็ตั้งชื่อถิ่นฐานนั้นตามชื่อของตนเอง
ต่อมาประมาณปีพุทธศักราช 2380 มีผู้คนมาตั้งถิ่นฐานรวมกันและเพิ่มจำนวนมากขึ้นจึงทำให้มีกิจกรรมที่ทำให้ชาวบ้านได้มีส่วนร่วม โดยแบ่งเขตในหมู่บ้านเพื่อแยกการทำงานออกมาเป็น 5 เขตดังนี้ เขตที่ 1 เรียกกว่าเขตหัวบ้าน เขตที่ 2 เรียกว่าไหลล้อง เขตที่ 3 เรียกว่ากลางบ้าน เขตที่ 4 เรียกว่าหางสัน เขตที่ 5 เรียกว่าศรีจุม ต่อมาได้มีการแยกหมู่บ้านขึ้นเมื่อวันที่ 12 เมษายน 2544 ทางราชการได้อนุมัติให้เขตที่ 4 และเขตที่ 5 เป็นหมู่ที่ 13 โดยนำเอาชื่อทั้งสองเขตมารวมกันและเรียกหมู่บ้านนี้ว่าหมู่บ้านศรีสรรจนถึงปัจจุบัน สำหรับหมู่บ้านนี้มีวัดประจำหมู่บ้าน ชื่อว่า วัดกู้ฮ่อ